Soms maanden wachten op indicatie

Mensen die blijvend intensieve zorg in een instelling nodig hebben, moeten soms wel zestien weken wachten op een indicatie van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ).

“Afhandeltermijnen voor toetsingen lopen op tot onverantwoorde hoogte. Zorgketens dreigen krakend vast te lopen”, schrijft Marco Toet, manager bij Zorggroep Charim, op LinkedIn. Een aanvraag voor een indicatie Wet langdurige zorg die eind juni was ingediend, neemt het CIZ begin oktober pas in behandeling.

Opname zonder indicatie

Verpleeghuizen aangesloten bij Charim hebben de afgelopen weken meerdere mensen opgenomen zónder een indicatie. “Deze mensen konden niet langer wachten. De zorg thuis was niet meer verantwoord. Mantelzorgers hielden het niet langer vol.” Ook hebben de adviseurs van Charim zeker vier ouderen op een gesloten afdeling opgenomen in afwachting van een beoordeling door het CIZ onder de Wet zorg en dwang. Thuiszorg kon de zorg voor hen niet langer bieden.

Financieel risico

Zorginstellingen nemen een financieel risico door patiënten zonder indicatie op te nemen, licht Toet toe. “Zonder indicatie is de vergoeding voor een cliënt niet gegarandeerd.” Om die reden zullen er organisaties zijn die geen patiënten zonder indicatie willen opvangen, vermoedt hij. „Wij vinden echter dat de patiënt niet de dupe mag zijn van de lange wachttijden bij het CIZ. Hij of zij moet de zorg kunnen krijgen die op dat moment nodig is.”

Binnen zes weken afhandelen

Wachttijden voor een indicatie zijn inderdaad langer dan gebruikelijk, beaamt het CIZ in het Reformatorisch Dagblad. “Op de Wet langdurige zorg hebben wij aanzienlijke vertraging. Op de Wet zorg en dwang niet.” Een aanvraag voor een indicatie vanuit beide wetten mag hooguit zes weken duren, zo is wettelijk vastgelegd. Het CIZ haalde die termijn in juli in 80 procent van de gevallen.