Een potje schaken en een wandeling haalt meneer Bleeker uit de waan van de dag

Ik stond op het pontje richting Amsterdam Noord. De zon scheen, ik had een lekker stukje gefietst én ik mocht mijn eerste interview gaan doen. Ingrediënten voor een goede dag! En die heb ik meer sinds ik me heb aangemeld bij Burennetwerk. Mijn naam is Caren, ik bezoek als goede buur twee buren in Zuidoost waar ik zelf ook woon en mag nu als burenreporter aan de slag. 

Iets voor 11 uur stond ik voor de deur bij de heer Willem Bleeker. Vrijwilliger Stan kwam ook net aan waardoor we kennismaakten op het tuinpad. Een prettige kennismaking met een prettig persoon. Stan meldde zich bij de heer Bleeker, wachtte tot ik mijn fiets op slot gezet had en nam me mee naar boven waar hij me introduceerde. 

Elkaar leren verstaan kost tijd 
De heer Bleeker is slechthorend en heeft moeite met spreken. Het vraagt tijd om elkaar te leren verstaan en Stan heeft die tijd genomen. Ook de tijd om beter te leren schaken trouwens. Dat doet meneer graag en daarom kwam het bord op tafel. Ik weet zelf niet veel van schaken, ik ken alleen de uitspraak ‘wit begint en zwart wint’ en dat bracht even een lach op het gezicht van meneer. Meneer Bleeker kon niet direct zijn draai vinden en Stan nam de regie. Dat ontzorgen deed ´ie goed, ik zag de rust terugkomen bij meneer. Dat gebeurde vaker tijdens ons gesprek, heel fijn. Verbinding maken is waar vrijwilligers goed in zijn, Stan in elk geval. 

Nadat Renée, onze burenfotograaf die ook mee gaat bij de interviews, Stan en dhr. Bleeker op de foto zette, ontstond er ruimte voor meneer Bleeker om zich iets meer bij het gesprek te betrekken. Hij vertelde dat hij al ruim 40 jaar op dit adres woont, maar nu nog maar weinig contact met buren heeft. Hij vertelde blij te zijn met Stan omdat hij niet in staat is zelfstandig veel te ondernemen én vanwege het menselijk contact natuurlijk. Er is best veel formele hulp maar dat is toch anders. Daarom werd Burennetwerk ingeschakeld door een thuiszorgmedewerker van Cordaan. Ook om de zus en schoonzus die veel mantelzorg bieden te ontlasten. Deze vraag was door de gezondheidssituatie van meneer Bleeker wat te intensief voor een goede buur. Daarom ging de Matchmaker informele zorg op zoek naar een passendere organisatie en kwam bij Markant (centrum voor mantelzorg) uit. Markant zet vrijwilligers in bij zorgvragen en ondersteunt hen met begeleiding en trainingen. Dat de match met Stan goed uitpakte, werd tijdens het gesprek wel duidelijk. 

Het zijn de kleine dingen die er toe doen 
Stan studeert Social Work en loopt stage bij Markant, daarom pakt hij dit soort vragen op. Op de vraag of hij dit werk ook als vrijwilliger zou doen reageert hij positief. Dit werk geeft hem veel terug. Er zijn voor een ander, even samen naar buiten of bij minder mooi weer een potje schaken, zien dat het de ander goed doet, maakt hem blij. 

Er komen leuke herinneringen boven als dhr. Bleeker vertelt over de eerste keer samen eropuit met de rolstoel. Best spannend die stoepjes op en af. Hij vertelt over het wandelen langs het water, naar de haven waar zeilboten lagen, de ontmoeting met een enorm grote hond. Kleine dingen, maar van grote betekenis als je aan huis gebonden bent. Mooi om te zien dat meneer zo zat na te genieten. 

De heer Bleeker is geïnteresseerd in de natuur, kijkt graag naar National Geographic. Hij vertelt dat hij graag leest en dat bracht ons bij zijn geloof. Hij is al 50 jaar Jehova’s getuige en ondervindt steun aan zijn geloof, zeker nadat zijn vrouw in december onverwacht overleed. Hij is blij met de ongedwongen aandacht van een vrijwilliger en hij vindt het meer dan jammer dat de stage van Stan nu is afgelopen. 

Gelukkig beginnen er half september weer nieuwe studenten bij Markant. De matchmaker houdt vinger aan de pols voor meneer, zodat er een nieuwe match wordt gevonden en er gauw weer een nieuw maatje langskomt die weer fijne wandelingen met hem maakt.

Tekst: Caren Hagen
Fotografie: Renée van der Heide

Meer informatie: https://www.cordaan.nl/matchmaker-informele-zorg​