Roeien met de riemen die we hebben

Er is een nieuwe, herziene versie van het boek over zorgethiek van Inge van Nistelrooij, docent aan de Universiteit voor Humanistiek.

Ze stemde het af op de verschraling in de zorg. ‘Het is roeien met de riemen die we hebben”, zegt Van Nistelrooij in dagblad Trouw.

Afgelopen tien jaar grote verandering

Van Nistelrooij gebruikt in haar Basisboek Zorgethiek inzichten van de Amerikaanse politicoloog Joan C. Tronto. “Zij legt glashelder uit hoe zorgpraktijken werken, wat daar moreel aan is, en hoe deze praktijken politiek ingebed zijn. In Nederland heeft er de afgelopen tien jaar een grote verandering plaatsgevonden, waarbij de overheid veel zorg verplaatste naar het lokale niveau en naar de thuissituatie.”

Afschaling van ouderenzorg

“Initiatieven die de meest kwetsbaren in de samenleving moesten beschermen, werden afgeschaft en wegbezuinigd, ook in de zorg.” Van NIstelrooi noemt in Trouw onder meer de wegbezuinigde verzorgingshuizen en afschaling van de ouderenzorg. “Het personeelstekort in de zorg is alleen maar toegenomen, en de uitval onder verplegend personeel ook.”

Boodschap van de overheid

Je kunt wel overtuigd zijn van bepaalde morele opvattingen die je in je werk wil uitdragen, zegt Van Nistelrooij, maar als er niet genoeg bedden zijn kan je niet wat je zou willen. “De boodschap van de overheid was afgelopen decennium ook normatief: de burger moet meer zelf doen, zelf uitzoeken, zelf zijn leven in eigen hand nemen en niet te veel steunen op het maatschappelijke vangnet.”

Blinde vlek voor de zorg

De maatschappij heeft ook een blinde vlek voor de zorg, zegt Van Nilstelrooij in Trouw. “Wat er daadwerkelijk op een zorgafdeling gebeurt, blijft ongezien. Mensen komen er vaak pas achter als ze een familielid hebben dat in de ouderenzorg terechtkomt, of in een ziekenhuis belandt. Dan zien ze hoe hard daar gewerkt moet worden en hoe karig de middelen zijn, waardoor professionals moeten roeien met de riemen die ze hebben.”